Mijn eerste wasje

Na een aantal dagen begon ik me hier op mijn plek te voelen. Ik had de grotere inkopen al gedaan, mijn kamer was na nog een keer schoonmaken nu echt netjes. Nadat de muffe geur uit de kast was weggetrokken, pakte ik mijn koffer pas uit. Ik leerde meerdere huisgenoten kennen en met Tim (de eerste die ik tegenkwam in de keuken) liet me al een deel van de stad zien. We gingen naar zijn favoriete plek van de stad wat de panorama plek is. Je moet heel steil naar boven lopen, maar het uitzicht is het allemaal waard. Misschien wel de beste plek wat hij mij liet zien was de Lidl, tegenover een metrohalte. Ik bedoel, zo’n supermarkt op de campus is leuk maar geloof me, veel duurder dan gemiddeld. En in Zweden is alles al zo duur.

Ik heb nu een metrokaart waarmee ik de komende 3 maanden gratis kan reizen en toen ik langs de sportschool liep heb ik me meteen een abonnement aangeschaft. Het had maar twee dagen nodig totdat ik al een ritme begon te krijgen. ’s Morgens vroeg het bed uit, sporten, ontbijten, douchen, beetje niksen, lunchen, stad in, avondeten en weer in bed gaan liggen. Maar voordat ik echt aan het ritme gewend was had ik al een (online) meeting met mijn professor.

Maandag 26-10

De eerste echte kennismaking met de professor, de man die me een half jaar lang gaat begeleiden voor een goede stage. In de mailtjes die hij mij stuurde om alles rond te krijgen leek hij mij een aardige man die enthousiast is over zijn vak. En ja, zo kwam hij ook op mijn beeldscherm over.

Ik moest meteen 2 artikelen lezen en de bijbehorende vragen maken. ‘Okay….’ dacht ik, meteen al aan de slag. Ik dacht eigenlijk dat ik een week later pas echt zou gaan beginnen, niet dus. Logisch wel, om je eerst in te lezen over het onderwerp.

De volgende dag hadden we weer een meeting. En voordat ik de vragen kon beantwoorden die ik als opdracht mee heb gekregen pakte hij zijn PowerPoint er al bij en ging hij me een college geven. Om eerlijk te zijn was het veel logischer dan ik had opgeschreven. Ik kreeg meteen dik 40 artikelen doorgestuurd om door te nemen en een opsomming te gaan maken van de bijbehorende protocollen.

Ook die dag had ik met een mede-Hollander afgesproken. ’s Avonds fijn voetbal kijken in het café/restaurant. Hij (Martijn) zat hier al een tijdje en had hier zijn eigen leventje. Dit was trouwens de eerste hand die ik heb geschud in hele lange tijd. Terwijl we voetbal zaten te kijken onder genot van een biertje, kwamen er steeds meer vrienden van Martijn langs die hem zagen zitten. Na de wedstrijd gingen we onze eigen kant weer op, maar hij had me beloofd, als hij zijn tentamens af had, mij eens uit te nodigen voor een feestje. Want hier gaan ze wel gewoon door.

In de tussentijd ben ik nog eens in de stad geweest, eigenlijk maar voor één ding. Terwijl Tim me vorige week de stad liet zien, liepen we een winkel binnen genaamd Clas Ohlson. Hier hebben ze alles wat je nodig hebt. Toen ik met Tim door de winkel heen liep op zoek naar theedoeken zag ik in mijn ooghoek de muziekafdeling. Daar zag ik iets wat ik stiekem al jaren wilde hebben: een ukelele. Ik had hem die dag nog maar laten liggen maar een week later kon ik me niet meer inhouden. Ik ging naar Clas Ohlson voor een fatsoenlijke schaar en de ukelele. Kan ik gelukkig nog iets van muziek spelen.

Eigenlijk heb ik erna nog een paar dagen op mijn kamer gezeten, genoeg artikelen doorgelezen. Ook moest ik nog een presentatie maken met wat ik het komende half jaar allemaal voor een onderzoek ga doen. De professor was wel benieuwd wat ik had opgestoken van zijn college en zijn opdracht uitleg. Hierbij was ik hem een stap voor geweest, ik heb namelijk alles wat hij zei opgenomen met mij mobiel zodat ik alles rustig nog eens kon beluisteren.

Ook moest ik voor het eerst in mijn leven de was gaan doen. Op de campus moet je het washok van te voren reserveren omdat anders te veel mensen tegelijk zullen gaan. Ik zou eigenlijk iets eerder de was gaan doen, maar ik had me verkeken met de dagen. Ik had gereserveerd op Lördag (zaterdag). Ik en mijn hoofd dachten dus dat het zondag was. Oh ja, alles op de campus is in het Zweeds geschreven, dus mijn beste vriend is Google translate. Beetje gek voor een internationale campus. Om eerlijk te zijn viel de was doen nog reuze mee. Nadat de was klaar was moeten de kleren nog drogen, logisch. Hier heb je een kast met allemaal rekjes. Je hangt je kleren op en sluit de kast. Hierna wordt er hete lucht (optioneel 40 of 60֯C) de kast in geblazen voor 80 minuten. Fantastisch toch?! De was zelf duurt bijna driekwartier en het drogen dik een uur. Hierbij is het handig om stipt op de aangegeven tijd te komen, anders kun je na 2 uur niet meer het washok in omdat dan de tijd is afgelopen. Na het drogen van de kleren komt het strijken. Uhm, even een YouTube tutorial opzoeken. Ik was er klaar voor, mijn eerste keer strijken. Er stonden twee strijkplanken met de bijbehorende strijkbouten met een stroomsnoer in de muur vast. Ik duwde op het knopje om de strijkbout warm te laten worden, maar na 5 minuten was ie nog steeds koud. Na nog minimaal 10 keer op het knopje te duwen kwam ik tot de conclusie: hij doet het niet. Na even nagevraagd te hebben, aan iemand die ook in het washok stond, was hij een paar weken geleden ook tot dezelfde conclusie gekomen. Uiteindelijk heb ik de zogenaamde wappertechniek ontdekt. Voordat de natte kleren in het droogkast gaan, een paar keer wapperen en heel netjes ophangen zodat er geen kreukjes in de kleren komen. Werkt top, al zeg ik het zelf!

Ik was goed voorbereid voor mijn eerste stage dag en heb het weekend dan ook vrij genomen. Ik ging nog vaak sporten, ik heb zelfs hardgelopen. En zoals ik al eerder had aangegeven, Nederland is behoorlijk plat. Bij het hardlopen ging het de hele tijd heuvel op, heuvel af. Mijn kuiten zijn dat niet gewend hoor! Al met al was het een mooi rondje om te rennen langs het water, iets wat ik vaker ga doen. Echter was de spierpijn de dag erna heftig want ja, ik ben niks gewend. Voor de rest van het weekend heb ik nog veel op bed gelegen en voetbal gekeken, eigenlijk ook mijn ideale weekend als ik gewoon thuis ben. Spanning voor de volgende dag had ik nog niet zo. Mijn eerste echte stage dag, ik had er zin in!